Μια μικρή εισαγωγή στην δοκιμή.

Βλέποντας κάποιος τους πίνακες δοκιμών που έχω φτιάξει σε αυτό το blog για κάθε brand εως τώρα, μου ζήτησε μια εκτενέστερη αναφορά στην σωστή δοκιμή, ας αναφέρουμε λοιπόν μερικά από τα βασικά μέρη μιας δοκιμής και σε επόμενο ποστ εφόσον κλείσουμε με τα αποστακτήρια του Islay (Άϊλα) θα αναφερθώ εκτενώς σε όλη την διαδικασία.


Η μύτη
Μια πρώτη δοκιμή γίνεται κυρίως με τη μύτη – είναι ένα πολύ οξύτερο όργανο από τη γλώσσα και υπάρχει άμεσος συσχετισμός γιατί μιλάμε για κάτι το οποίο πίνουμε άρα βάζουμε και την μύτη μας να λειτουργήσει κατά την διαδικασία της κατάποσης.
Ενώ υπάρχουν μόνο τέσσερις αρχικές κατηγορίες οσμών, υπάρχουν 32 αρχικές μυρωδιές. Αυτές είναι αρωματικές πτητικές ουσίες, οι οποίες ανιχνεύονται από έναν μικρό σαρκώδη βολβό αποκαλούμενο οσφρητικό επιθήλιο, που βρίσκεται στο πίσω μέρος της μύτης μας και έχει άμεση σύνδεση με τον καταγραφέα των οσμών που είναι ο εγκέφαλος μας.

Η γλώσσα Μετά από την καταχώρηση των αρχικών προτιμήσεων-κατηγοριών οσμής, η γλώσσα ανιχνεύει επίσης αυτό που στους πίνακες λέω «σώμα» - το όξινο, την σύσταση, αλλά και την ομοιομορφία του whiskey – επίσης υπάρχει η επίγευση (που είναι ουσιαστικά μια αξιολόγηση της “ενόχλησης” που αφήνει το whiskey στην γλώσσα κατά την κατάποση - και περνάει επίσης και από τα αισθητήρια της μύτης). Όταν δοκιμάζουμε ένα whiskey πρώτα στην γλώσσα είναι ιδιαίτερα προφανές ότι όταν οι βαθμοί του αλκοόλ είναι ψηλά, θα «τσιμπήσει» τη μύτη και τη γλώσσα σας και θα προκαλέσει ένα μούδιασμα (σαν προσωρινή αναισθησία των αισθητήρων )

Γεύση
Είναι ένα συνδιασμός τριών παραγόντων: μυρωδιά, προτίμηση και αίσθημα.

Η μύτη ανιχνεύει τις μυρωδιές – που είναι μεταφορικά αποχρώσεις της γεύσης από τις πτητικές αρωματικές ουσίες – δηλαδή πληροφορίες που καταγράφονται στον εγκέφαλο μας .
Η αίσθησή για τις μυρωδιές που μας περιβάλλουν καταγράφεται ασυναίσθητα, όμως οι μυρωδιές προκαλούν πιθανώς τις μνήμες αποτελεσματικότερα από των ήχο ή την εικόνα : στην ουσία μπορείς να έρθεις πιο κοντά στην θύμηση μια εμπειρίας μέσω της μυρωδιάς.
Με λίγη πρακτική θα μπορείτε σύντομα να μάθετε να σπάζετε τις μυρωδιές και να προσδιορίζετε τα ιδρυτικά μέρη τους.
Αργότερα θα γράψω αναλυτικότερα για το πώς αναλύουμε μια μυρωδιά στα τρία βασικά της μέρη.Το σίγουρο είναι ότι ο εγκέφαλος κατηγοριοποιεί όλες τις γεύσης με μια σειρά προτεραιότητας από τις γλυκές στις πικρές, γι’ αυτό είναι δύσκολο να εκπαιδεύσουμε την γλώσσα και των ουρανίσκο μας να σπάει την γεύση σε «στελέχη» όταν αποτελούνται από πικρά μέρη.

Μια πρακτική συμβουλή θα ήταν στην αρχή των δοκιμών μας με κάποια γνωστά malts να κρατάμε για περισσότερη ώρα το whiskey στο στόμα μας και να ντύνουμε λεπτομερώς όλους τους αισθητήρες της γλώσσας.

Ελπίζω να μην σας κούρασα με τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες αλλά είναι δύσκολα να αναλύσεις με απλά λόγια μια εμπειρία η οποία προσφέρει τόσα πολλά ερεθίσματα σε τόσο λίγο χρόνο.

Ας χαθούμε στην πολυπλοκότητα της φύσης και του εαυτού μας, μέσα από ένα malt.